burrata została po raz pierwszy wyprodukowana na początku XX wieku, około 1920 roku, w mieście Andria w regionie Murgia w Apulii. Legenda głosi, że powstał, ponieważ rolnicy potrzebowali zakonserwować śmietanę, której nie można było nigdzie przewieźć z powodu silnych mrozów i komplikacji transportowych. Postanowili więc zamknąć śmietanę w małych torebkach wykonanych z mozzarelli. I tak powstały pierwsze burraty.
A jak powstaje burrata? Świeże mleko krowie jest podgrzewane i mieszane z podpuszczką w celu uzyskania skrzepu. Jest on rozciągany i ugniatany do gładkiej, elastycznej konsystencji, tworząc zewnętrzną powłokę podobną do mozzarelli. Magia burraty tkwi w jej nadzieniu. Zewnętrzna skorupka wypełniona jest stracciatellą (mieszanką śmietany i rozdrobnionych kawałków twarogu), co nadaje jej bogatą, maślaną konsystencję. W rzeczywistości właśnie dlatego tak się nazywa - nazwa sera pochodzi od słowa burra - masło. Wypełnione zawiniątko jest zamykane, tworząc opakowanie zawierające kremowe wnętrze.
Burrata jest popularna ze względu na unikalny kontrast tekstur. Zewnętrzna warstwa jest twarda i lekko elastyczna, podczas gdy wnętrze jest kremowe i miękkie. Po rozcięciu sera kremowe wnętrze rozlewa się, tworząc pyszną mieszankę tekstur i smaków.
Burrata ma wszechstronne zastosowanie w kuchni. Może być podawana jako przystawka, na przykład na plasterkach pomidorów i bazylii, lub jako część dań głównych. Świetnie sprawdza się na pizzy, w sałatkach lub jako dodatek do makaronów.burrata może być również podawana na bruschetcie lub na kromce chleba tostowego z oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia, czosnkiem, świeżymi pomidorami i bazylią. Burratę można również kupić w postaci wędzonej.
Białe wino jest doskonałym dodatkiem.
